Activate Javascript or update your browser for the full Digital Library experience.
Previous Page
–
Next Page
OCR
DIVI THOMA A VILLANOVA
gaudium illud subito transivisse, et extemplo cessasse; nam cum populus, viso
illo gaudio, expavesceret, et attonitus de tanta perfectione, copisset tumultuari,
movere seditionem, et vellet eum de cruce doponere, dicens Age ': «Concede
nobis hominem justum, redde nobis hominem sanctum, ne interficlas hominem
Deo charum, justum, mansuctum et pium»: 0 quale damnum, si talis homo cru-
cifigaturl ipse Apostolus pluribus suasionibus inducebat adstantes, ne deponere-
tur, dicens: quid facitis, fratres? cur meam coronam impeditis? jam in triumpho
sum, et ad bellum reducitis? jam in portu sum, et ad mare revocatis? et con-
versis oculis ad calum, clamabat*: «Tu es Deus meus, quem vidi, ne me patia-
ris ab impio judice deponi, quia virtutem sanctse crucis agnovi. Tu es magis-
ter meus, Christus, quem dilexi, quem cognovi, quem confessus sum: tan-
tummodo in ista voce exaudi me, ut non permittas me, famulum tuum, a te se-
perari; tempus est, ut commendetur terre corpus. meum, et me ad te venire ju-
beas.»> Tu scis quanto tempore hoc optavi et desideravi. Atque ita obtinuit a
populo ne deponeretur, precibus et lacrymis. O fratres mei! qualem viruml
quid sumus si ad talem virum comparemur? si levis sgritudo sit, trepidamus,
timemus: mortem. Nolumus ire, quia radicati sumus hic: ecce si pro peccatis
nostris levis tribulatio, vel infirmitas, vel persecutio, vel injuria, statim irasci-
mur, indignamur, clamamus ad Dominum, petentes vindictam de proximis nos-
’ tris. Bernardus *: «Quam pauci post te, Domine Jesu, ire volunt! cum tamen ad
te pervenire nemo sit, qui nolit. Omnes volunt te sequi, sed non imitari; con-
regnare, sed non compati; consequi, sed non sequi.» Quomodo sustinebit cru- -
ces qui levem injuriam pro Domino non sustinct, aut non remittit? quomodo
sustinebit martyrium, qui flagellum pro peccatis tam impatienter portat? nos,
fratres, volumus gaudere cum sanctis, sed tribulationes mundi nolumus susti-
nere: cum illis volumus sine pugna et vulneribus coronari; sed clamat Apos-
tolus *: Non coronatur nisi qui legitime cerlaverit, Bernardus (dic ut paulo
ante). Serviat nobis heec apostoli Andrew tam eximia fortitudo, si non ad imi-
tationem, saltem ad humilitatem, ut cjus comparatione agnoscamus, quam in-
firmi et fragiles sumus, et quam modici valoris.
7. .Tertia virtus eximia hujus Apostoli, fuit zelus animarum, et charitas
proximorum. Hane ostendit in predicatione et defensione eorum; cum enim
plurimos convertisset ad Dominum in Achaja, et venisset Algeas proofectus,
et persequeretur christianos, non fugit, non dereliquit oves, viso lupo; sed,
sicut bonus pastor, obstitit ei in faciem, et eum graviter objurgavit. O quan-
tam firmitatem prestitit ovibus hec Pastoris animositas et constantia in pas-
sionel consolidate sunt oves in fide, viso gaudio passionis. Sed illud miran-
dum supra modum, quod, cum non passus est se deponi de cruce, sedit po-
pulus multus sub cruce, et de cruce illis tamdiu predicavit, quamdiu vox du-
ravit. O eximium Predicatoreml o gloriosam cathedram! quantumeumque ob-
duratum cor non emollirent, quas rupes, quas cautes non infringerent verba
1 Eceles. in 8, Andr. offic.—2 Ibid. —3 Serm. 21 in Cant., n, 2.4 II Timot, 2,