Activate Javascript or update your browser for the full Digital Library experience.
Previous Page
–
Next Page
OCR
_ B02 - _DIVI THOMA A VILLANOVA
11. Hoe autem sicut summe dignitatis, ita ctiam perfectionis nomen est.
Summa enim humane creature perfectio vite hujus tota in amore Dei est; om-
nium autem amorum vite presentis nullus est .tantus, quantus matris ad filium;
solent enim matres etiam deformes filios tam ardenter amare, ut etiam severs
matrone, dum lactentibus in gremio infantibus garriunt, videantur sensum
‘penitus amisisse pre amore, Quid non dicunt? quid non faciunt? aut quis
scurra levior est, quam mater ad infantulum? siquidem divina providentia, qua
operibnus suis numquam.deest, matrum precordiis naturalem hano amoris in-
seruit vim, ne pignoribus teneris, et. difficilis educationis, longi laboris tiedio
quid deesset ad vitam. Alias enim quis infantum molestias, vagitus, sgritu-
dines, varias frequentesque immunditias, tamque-assiduas molestias, et tam lon-
gas sequo animo tolerare posset? neque solum hominibus, sed emteris etiam
animantibus hujus amoris vis a nature Conditore inserta.est. Nonne gallinam
vides pro suis pullis aquilam ficri? et mitissimam equam pro pullo suo equino
in ferocissimam verti lewnam, seque ipsam lupis animose objicere pro filio,
vitamque suam pro nihilo reputare et parvi pendere, ut filium defendat, qui
ab ipsa est? mira res amoris, et que nisi cerneretur, penitus essot incredibilig,
Si igitur; ut diximus, tanta est vis amoris matrum erga ‘filios sibi cum virig
communes, ut etiam deformes et inertes filios tam ardonter diligant, consi-
derate, virgines devotm, quo amore Mater ista diligit Filium suum unigeni-
tum, ef soligenitum; Filium, inquam, tam speciosum, tain decorum, tam nobi-
lem et potentem, tam generosum et gloriosum, «cujus ‘ pulchritudinem sol et
luna mirantur», cujus decor et gloria angelicos etiam retundit obtutus; Filium,
*in quem desiderant angeli conspicere, de quo apertissime noverat, quia Deus
et Creator suus est. Dicite, inquam, quo ardore ardet, quando illum jam trien-
nem, vel quadriennem coram se ludentem conspicit, sibique placido vultu arri-
ner pioaue lepore eppiandentom elodentomque videt, et in gremio suo
pectoris sul lacte potatum, ac de sua substantia pastum cernit? 0 irgi
amoris igne succensum, o sacra viscera velut ‘libauus candentin, viginom,
. ’
velut seraphim! o sacrum pectus, quo ardore intus inflammaris? o tenerrimum
corpus, quomodo tanto calore non dirumperis? quis tuos, 0 Virgo, cordis ardores,
mentis excessus digno sufliciat explanare eloquio, aut comprehendere cogitatu?
Nolite, inquit?, nolite me considerare quod fusca sim, guia decoloravit me sol.
Sol ille flagrantissimus intus et foris ita me totam irradiavit, ut fusca appa-
ream pre calore. Fusca sum, fateor, sed * formosa, filie Jerusalem; ideo dile-
wit me Rea.
‘12. Unde Angelus, hujus flagrantissimi ardoris preescius, ad Virginem ait:
Spiritus Sanclus superveniet in te, et virlus Altissimi obumbrabit lib. Noli
ergo timere, Filis Jerusalem, noli expavescere; nam Spiritus Sanctus aderit, ef
sacri oo pee ma
, p vini luminis ardorem tempe-
1 Eccles, in 8, Aynetis offic—2 I Petri 1—3 Cant, 1.—4 Ibid—5 Lue, 1.