Activate Javascript or update your browser for the full Digital Library experience.
Previous Page
–
Next Page
OCR
NURIMIER 29
De itcespraak des Konings.
Er waren in de reuzenworsteling, die reeds maanden
duurde en die in de geschiedenis als’ een. wereld-
oorlog beschouwd zal worden, eigenaardige oogen-
blikken.
Oogenblikken die men groote historische momen-
ten noemt.
Op een helderen, zonnigen Februarimorgen van het
jaar 1915, beleefde men in Veurne zulk een moment...
Nieuwe jonge troepen, pas afgericht in de. Fran-
sche instructie-garnizoensplaatsen, . kwamen naar het
front,... vol moed en geestdrift.
En ’t was noodig.
Noodig, niet alleen om de versterking, die deze
jonge mannen brachten, maar ook omdat zij als het
ware voor een wijle nieuw,’ jong leven voortstuwden
in de gemoederen’van hen, die reeds geruimen tijd
hier vochten... vochten om het kleine stukje, dat 1 nog
onafhankelijk Belgié heette.
Zeker. Niettegenstaande de jongeren zeer goed wis-
ten, dat er een geweldige taak hun wachtte, dat er
meer kans was getroffen te worden door ’s vijands
staal of lood, dan weer terug te zullen keeren gezond
en ongedeerd uit dezen gruwel-oorlog, zoo -waren zij
juichende Veurne’s station binnengereden en toen 2zij
uit de wagons op het etablissement kwamen, ruischte
het donderend langs de gebouwen:
. {
Zij zullen hem woot temmen,
_ Den fieren Vlaamschen leeuw,
Zoolang de leeuw kan klauwen,
Zoolang hij tandeg, heeft,
UITGAVE
VAN DEN ROMAN-BOEKNANDEL
AMSTERDAR.
Vilaanderen’s leeuw, reeds zoo menigmaal gewond,
z00 menigmaal getroffen, hij was nog moedig, omdat
nieuw, jong bloed hem door de aderen stroomde.
Voor het station, op het mooie plein, wat de aan-
komst in Veurne zoo aantrekkelijk maakt, stond een
groep militairen, waarnaar de vele menschen, die.de
nieuwe.troepen verwelkomen wilden, af en toe bewon- -
derend de oogen sloegen.
In het midden dezer met goud versierde geiiniforin-
de mannen, zag -men de hooge gestalte van Koning
‘Albert.
Gezeten te paard, de teugels slap hangend in de
linkerhand, de rechter rustend op het zadelstuk, zat hij
daar als uit graniet gehouwen.
Zijn edel, jeugdig gelaat, dat de laatste maanden
door zorg en verdriet, medelijden en smart, gerimpeld
-was geworden, werd. overschaduwd door de zware
klep ,van zijn képi.
Doch wie dichtbij stond, zag een glinstering in. ’t
oog’ van blijdschap.
Nevens hem, ook te paard, stond generaal D’Ural,
de opperbevelhebber van het Belgische veldleger,
terwijl de beide mannen weer omringd waren met ver-
schillende staf- en hoofdofficieren.
Zij allen, niet een’ uitgezonderd, keken met belang-
stelling naar een der uitgangen van het station, om-
dat hier straks in volle uitrusting duizenden jonge
mannen: te voorschijn zouden . komen, gereed . ten
strijde.
Slechts ééni mati, jong, fier, met eet buitengewoor
intelligent gelaat, stond in burgerkleeding te midden
yan al die officieren, .
aay
SE
sae ?
ree ek