Activate Javascript or update your browser for the full Digital Library experience.
Previous Page
–
Next Page
OCR
es wrthert ie I ies een
van jong Belgié dat wakker geworden was en door een |
DE OORLOGS-SPION.. os 1
‘wilde hij zijn eigen gedachten wat opzij schuiven yoor
die van anderen. ij hoorde er van de nieuwe recruten,
ferme oefening thans reeds zoover, waren gekomen dat
zij naar het front konden gaan, Vreemd deed het aan
te bemerken dat deze j Jonge mannen, allen wetende dat
~ ook hun een kogel treffen kon, toch bezield waren met
moed en met verlangen om den vijand te beschieten of
bekampen. »,Uit' alles zal blijken —-sprak een oude
Belg — dat het jongere geslacht op zal staan om het
oude te wreken’’, Er heerschte nu toch weer geestdrift.
De jonge soldaten, nict wetende dat de ouderen hier
al maanden lagen, begrepen niet dat, wanneer er geen
verandering kwam in den toestand, zij binnen enkele
weken eenzelfde geestelijke mocheid zouden gevoclen
als de.oude kameraden: En als zij straks in de loop-
graven zouden zitten, drie dagen lang, daarna een dag
.aflossing, als zij zouden staren, al maar staren over de
cindelooze water- en moddervlakten, zonder één vijand
“onder schot te krijgen, dan, Jules wist het, zou deze
_geestdrift
verminderen en worden tot een pijn yan
droeve herinnering.
Doch wie vermocht dit te veranderen?
Laat deze jonge mannen in den waan — dacht Jules.
— ’t Is tijd genoeg als die droefheid komt,
eee eee
Boe wee wee cee tee woe ooh Fee 888 0 wer 800 Bee woe coe eee
De bevelhebber met zijn stafofficieren ‘vonden Jules’
plan, na cen uitvoerige bespreking, goed, en met de
beste wenschen voor succes kreeg de bevelhebber van
Nicuwpoort den last om cen honderd vijftig mannen
nct Jules als gids op.pad te zenden, ten'einde de boe-
renhoeve, dienende als hoofdkwartier voor die Duitsche
afdeeling, te nemen.
Jules groefMle van blijdschap. _
Zoo zeker geloofde hij aan een overwinning, | dat
hij nu-reeds zichzelf gelukwenschte en tegen de of fi-
cieren die de leiding zouden hebben van deze expeditic
zeide: ,,U zult zien hoe heerlijk gij terugkomt.”’
Besloten was, alleen de mannen die zich vrijwillig op-
gaven, mee te nemen.
Lang behoefde men niet te “wachten. Onmiddellijk .
waren de benoodigde mannen bijeen, en toen de avond
. . .
_gedaald was gingen de moedige helden op weg.
In het afvoerkanaal dat door de Belgen gegraven
was in de hoop, dat men hierdoor het inundatiewater
spoediger zou doen zakken, om daarna met frisschen
moed op de Duitschers in te gaan, lag nu, — het water
stond hoog — cen modderschuif, die volgens
juist een brug vormde tuscshen de beide cevers.
Behoedzaam, dat geen Duitsche schildwacht eenigen
argwaan zou koesteren, sprongen twee mannen in de
schuit en nadat deze vastgelegd was aan de voorplecht,
sticten de mannen haar naar de overzijde, met het ge-
volg, dat de schuit overlangs in het kanaal kwam te
liggen.
Jules’ meening was juist geweest.
Zoodra de mannen de overzijde hadden bereikt,
-bevestigden zij aan cen paar sterke touwen het achter-
schip, zoodat de overgang cen yoldongen feit zou wor-
den. '
Zonder uit het oog te verliezen de noodige voorzich-
tigheid, traden de mannen cen voor cen de »schuit-
brug” over en cer er cen half uur verstreken was had
men al de manschappen op den oever die door de Duit-
schers onveilig werd gemaakt.
De brug werd ter bewaking aan cen viertal mannen
Jules
overgelaten en de overige _Manschappen togen met
Jules op weg.
Nadat zij ongeveer cen tien minuten hadden geloo-
pen, of beter, waren voortgeschuifeld hield men stand
om te beraadslagen hoe men thans handelen zou.
Jules wist dat hier dichtbij de. schildwachten waren
en deze dienden toch allereerst enschadelijk te worden
gemaakt, ’t zij. gedood of gevangen. Ten einde nu het -
alarm geroep te voorkomen zou men op cen machtigen
overval kunnen steunen, maar cen der of ficiéren wensch-
te dit liever niet te doen. Alleen dan, meende hij, zou
men groote eer behalen, wanneer men het gevecht uit-
lokte. Bovendien men was er immers bij de Duitschers
niet op voorbereid om tegen de Belgen ineens te gaan
vechten. Wanneer de cerste schoten zouden vallen, zou
men in yerwarring naar de wapens grijpen en deze ver-
warring moesten de Belgen benutten als voordeel.
Na cenig heen en weer praten werd het besltit geno-
men om enkele mannen vooruit te zenden en dat de an-.
dere manschappen cen verdekte opstelling zouden for-
meeren opdat, wanneer de Duitschers spoedig gereed
waren, men hun onthalen kon op cen in’ corlogstermen
luidende ,,goede ontvangst’’. :
Jules zou met de mannen die de voorhoede vormden
meegaan. Wel was het zeer gevaarlijk, maar hij wa
weer in zulk cen stemming dat hij geen gey aar zag, al.
thans hij wilde het niet zien.
Vooruit dus!
Op weg naar de voorposten ! /
Nict geaarzeld.,.. De Viaamsche Leeuw. moest weer
SLUTS.
+
SUE 7d.
kein abe
SN SMGyrrne
a RAN