Activate Javascript or update your browser for the full Digital Library experience.
Previous Page
–
Next Page
OCR
18 DE OORLOGS-SPION.
had afgelegd, wilde hij niet meer terugkeeren, omdat
hij geen tijd wilde verliezen en de weg verder op wel
_- beter worden zou.
Hiér was nog kort geleden gestreden en de kanonnen
van zwaar kaliber hadden de wegen stuk gemaakt, ter-
wijl van hersteller’ geen sprake wezen kon.
Eindelijk naderde Jules het station, dat geheel ge-
barriceerd daar lag als een kleine vesting.
Soldaten liepen in en uit en het was een zeer’ groote
drukte omdat cenige treinen, puffend en steunend als.
uit koperen longen, waren aangekomen’ en nu voor de
kleine perrons stonden,
Jules zocht den commandant die onmiddellijc te
zijner beschikking stond.
— De trein met verbandmiddelen is gisteravond laat
hier aangekomen en heden zijn de mannen druk *bezig
met de overlading. Tegen den middag is alles op het
terrein van dienst aanwezig. Vannacht was het onmoge-
lijk omdat we hier weer aanvallen hebben gehad uit
een vliegmachine..
— Wat?
— Jawel. Ga even met me mee dan zal ik u de gaten
- . Jaten zien die de bommen sloegen op de plaats waar zij
neerkwamen.
— Hoeveel malen zijri ze al geweest?
— Drie maal.
-— ‘Alle drie keer mis? ,
— Gelukkig wel.
— Is hier een vliegkamp?
— Met twee goede’ machines.
— Dus als ’t noodig is, kan men opstijgen?
— Onmiddellijk. Maar ’t gekst is, de vijand is nog |
‘steeds gekomen in het pikke duister. Niettegenstaande
er absoluut nergens licht brandt ’s avonds, en de trei-
nen uiterst voorzichtig met gemaskcerde lichten binnen
rijden, is het toch drie maal gebeurd dat de bommen
-rakelings. het station of. een der hoofdlijnen stuk
sloegen.
— Hum!... Commandant denkt. ut nooit aan verraad?
— Vannacht wél. Voor dien tijd niet. Doch ik ver-
‘ trouw mijn mannen zoodat ik die kwade gedachte spoc-
dig op zij heb gezet.
— Toch -verkeerd.
— Waarom?
-~ Er moct hier verraad gepleegd worden.
— Twijfelt gij dus aan de goede trouw der mannen?
— Aan een of twee. Zeker!
— Kom}... kom!
-— Commandant ’t is meer gebeurd.. seeeee Ge kunt niet
begrijpen hoe het verraad ingeworteld is in naturen dic
onder Duitschen invloed zijn geweest of komen,
— Maar hoe ter wereld zou dat hier mogelijk zijn.
— Weet ik niet. Maar ge. zult-me toestemmen dat hier
meer dan toeval is.
— Denkt ge!
— Tot driemaal toe is: de bommenwerping g gebeurd
niet waar?
— Ja.
— En op denzelfden tijd?
_ — Ongeveer. :
— Wanneer? Welke tijd?
— Tegen den morgen.
— Dus vanmorgen ook?’
— ja.
— Dan heb ik de Taube zien vliegen.
= Dat kan, hij komt altijd uit-Zuid-Oostelijke rich-
ting. :
— En hebt ge wel eens een wacht gezet die niet
anders deed dan de wacht in ’t geweer controleeren ?
. — Neen! .
— Nog een vraag. De wacht was op ‘die ‘datunis
of uren waarop de bommen neerkwamen altijd ’t
zelfide? -
—~ Dat zou ik moeten onderzoeken,
— Ik geloof: dat dit -van belang is.
— Waarom?
— Dat zullen we zien. Eerst maar cens onderzocht.
_ Zie eens, wanneer zoo’n ding of een paar tegelijk
naar beneden komen’ aanzetten,- denkt ge nergens
anders om dan om je zelf, ten minste betrekkelijk. De
vliegeniers waren niet zoo gauw op, want de Taube dic
de bommen bracht, verdween even snel als ze gekomen
was.
— Juist! De bommen kwamen dus-op dezelfde plaats
neer? : .
‘— Ongeveer wel.
— Kondt gij nagaan of het te doe was om de lijn
of om ’t gebouw? .
— Lijn’en gebouw.
— Goed! We zullen probeeren ’t raadsel op te lossens
Staat u me toe dat ik.een onderzoek instel ?
— Gaarne!
— Maar ik eisch volkomen volmacht.
— Die hebt ge!
‘doen.
Jules twijfelde er iniet aan of men:had hicr met ver-
raad te doen.
— Prachtig. Ik zal u binnen korten tijd rapport
i
ase