Activate Javascript or update your browser for the full Digital Library experience.
Previous Page
–
Next Page
OCR
12 PAWNEE BILL, DE PRAIRIEKONING -
kunnen volgen dan hij. Doch als wij die
plaats gevonden- hebben, sta dan maar
vast. . cae
— Jammer, dat die « groenen » er al-
les uitgeflapt hebben, bromde de trap-
per. Ik had ze werkelijk voor verstan-
diger gehouden. |
— Hoor eens, begon Cody eensklaps,
we mogen in geen geval tegelijk sla- —
pen.
— Goed, ik wil wel. wacht houden,
bood Nick Wharton zich aan,
— Ik wil ook wel, zei de baron, Ik” |
slanp ook niet, doch slechts ult nieuwws- °
gierigheid en ongeduld, wanneer de dans
- eindelijk. zal beginnen.
De vrienden waren nog in gesprek
_toen Jack Brandon op hen toetrad.
- — Hoe zijn de vooruitzichten? vroeg
hij. =
Vannacht zullen de Indianen ons _be-
-slist aanvallen,
_— Denkt u? Ik vreesde het reeds,
niet zozeer voor mij, maar voor mijn
zuster, zei Brandon tamelijk teneer ge-
slagen.
— Het doet me genoegen, dat je hier
bent gekomen, mr. Brandon, zei de gro-
te verkenner. Ik moet je iets zeggen.
— Je hebt dikke vriendschap met de
kerels daarginds gesloten, knorde Nick
Wharton, en als Cody je daarover zijn
‘mening soms wat duidelijk zegt, neem
het hem dan niet kwalijk. Ken je eigen-
lijk wel de mannen met wie je vriend-
schap gesloten hebt?
—~ Zij behoren toch tot uw troep?
Dat zei mr. Reynolds mij tenminste.
— En‘op die zwendel ben je natuur--
lijk ingegaan, Je moest je schamen,
— Mr. Brandon kan men geen ver-
wijt daarvan maken, zei Buffalo Bill.
- goedig, Hij heeft de lieden nog nooit
_' gezien en naar het uiterlijk kan men
hier aan de grens niet oordelen, Maar
niettegenstaande dat moet ik je waar-
’ schuwen en het spijt me dat ik daartoe
vroeger geen gelegenheid heb gehad.
— Behoren ze dan niet tot uw vrien-
den? vroeg Brandon verbaasd.
— Ik begrijp niet hoe je dat ook
maar een ogenblik hhebt kunnen gelo-
ven, merkte Pawnee Bill lachend op. Wij
_ Uitstekend, verklaarde de baron.
kennen weliswaar slechts. Reynolds,
maar dat is juist voldoende. ©
— Zo is het, bevestigde Cody. Ruf.
Reynolds. heeft een reputatie, waaraan
niets meer te bederven valt. De kerels
drongen ons hun gezelschap op, omdat
zij van het goud gehoord hadden; na-
tuurlijk hebben zij het plan ons de
schat te ontroven, als. we het geluk
mochten hebben hem‘ te vinden.
Morgen vroeg ben ik voornemens Ruff
Reynolds flink mijn mening te zeggen,
vooropgesteld, dat de nacht kalm ver-
loopt. . tes ee!
— Gelooft u werkelijk de schat te
kunnen vinden? vroeg Brandon bedrukt.
— Wel, je weet nog niet alles.
De neger, die wij achtervolgen, is. in’
_ het bezit der aanwijzing, waar de schat
te vinden ‘is. Die heeft ‘hij gestolen en
daarom vervolgen wij hem. Ik hoop
dat het ons gelukt hem nog bijtijds ten
valte brengen, = 2,
— Als de Buffeldoders er niets: te-
gen hebben, merkte de baron. spottend:
op. -
De vrienden zwegen, want juist kwam _
Reynolds naar hen. toe.
— We moeten nog meer wachten uit-
zetten, wendde Cody zich tot de ban- ~
diet, Ook van mijn mannen moeten eni-
gen wacht houden. as
/— Geloof je werkelijk, dat de rood-
huiden ons 2ullen aanvallen?
a Misschien; h aitsgehien ‘ook niet;
voorzic’
wacht te houden., . Hid. gebledt eee
nen voor. bestemd,
— Daar heb ik juist mijn beste man- *
— Het hindert niet wanneer ook van —
mijn vrienden de een of ander waakt.
Nick Wharton, de baron en Kleine
Cayuse namen de eerste helft van de
nacht de wacht op zich. .
— De tweede helft cullen wij nemen,
wendde Cody zich tot Pawnee Bill, Als
de Indianen aanvallen, gebeurt dat
slechts na middernacht, os
Daarop legde hij zich neer om een
paar uur te slapen.
Kort voor middernacht ontwaakte
Rody. Een hand streek tastend over zijn
eren,
“Hij bewoog zich niet én varried door
re ee